ilkokul zamanında babam işsiz kalmıştı rahat bir sene boyunca her yere borclanmistik bakkal kasap akrabalar öyle böyle sıkıntıya girmemistik kardeşime mama dahi alamıyorduk böyle güç durumdaydik aralık 24 25 gibi iş bulmuştu biraz da avans almıştı eve birsürü yiyecek eşya getirmişti o günün yeri ayrıdır..
4
+
-entiri.verilen_downvote
akla şak diye bi anı gelmiyorsa öyle bir gün yoktur hepimize geçmiş olsun
üniversiteyi kazandığımda yaşadığım mutluluğu unutamıyorum. mezuna kaldım birde o üniversite için 1 sene evde mal mal didinip uğraşıp durdum olmayacak mı yine diye psikolojimi bozuyordum neredeyse. gerçi şimdi bozuk değil dersem doğru olmaz biraz ayarı kaçtı. bir üni için değer miydi diye bugün bakınca hayır diyorum ama o gün çalışıp kendimi kanıtlamam gerekiyordu :/ ikinci en mutlu anım da az önce sosyolojiyi geçtiğimi öğrendiğim an. bozuk galiba psikolojim
benim icin üniversiteyi kazandığım gündü. müstesna bir üniversitenin müstesna bir bölümünü kazanmamıştım; aksine ortalamanın biraz üstüydü üniversitem de kazandığım bölümde.
ancak hayatımdaki en mutlu gün olmasının temel sebebi gerek mezun yılımda yaşadığım stres olsun gerekse de sonuclar açıklandıktan sonra tercih dönemimde yasadıklarım olsun, cektigim zorluklara degdigini dibine kadar hissetmemdi.
o günden sonra da çok güzel günlerim oldu. büyük başarılar elde ettim kariyerim ve öğrencilik hayatımda. hatta sosyal hayatta da çok güzel dönemlerim oldu. cok iyi insanların sevgisini ve saygısını kazandım. ancak hicbirisi o üniversiteyi ilk kazandigim günkü hazzı vermedi.
yani sosyal hayatimdaki ve kariyerimdeki güzel gelismeler 9.9/10 haz verdiyse, üniversiteyi kazanmak 10/10 haz vermisti bana. nedenini bilmiyorum ama o gün hissettigim mutlulugun ve heyecanın yogunlugunu üzerinden yıllar geçse de hala daha başka bir seyde bulamadim.
3
+
-entiri.verilen_downvote
evlendiğimde gün. ay nasıl mutluydum nasıl mutluydum. bu kadar. bir de inşallah çocuğumu kucağıma aldığım gün olur.
edit: bu kadar yazmışım ya, çok şükürsüzce olmuş. hayır bu kadar değil. aklıma ilk gelen bu oldu.
0
+
-entiri.verilen_downvote
bir tane vardı. acaba yalan bir mutluluğu mu yaşıyordum diye sorguladığımdan onu saymıyorım. harici aklıma gelen bir an olmadı. ben şükürsüz bir insanım.
Düşünüyorum düşünüyorum saf mutluluk dolu bir anımı hatırlayamıyorum. Tamam bende hafıza pek sağlam değildir ama hatırladığım mutlu anlar bile hep yanında olumsuz bi şeyle var olmuş.
Hiçbir mezuniyetim en mutlu günüm değildi mesela. Hep bi burukluğum vardı mezuniyetlerimde. Üniversiteyi kazandığım zaman da değildi. O günü de hatırlıyorum, tedirgindim. Yeğenimin doğduğu gün diyeceğim ama diyemiyorum çünkü o dönemlerim komple karanlık. Hiçbir doğum günümü de hatırlamıyorum mutlu başlayıp mutlu biten. E sevdiğimle geçirdiğim bir gün desem sevdiğim de yok. Biri benim için bi şey yaptı da mutlu oldum desem, aklımda öyle bir an da yok.
Özetle mutlu olduğum anlar olmuş ama mutluluğum hep diken üstünde olmuş.
Neyse önümüze bakacağız artık :)
2
+
-entiri.verilen_downvote
çarşamba. Bi Sebebi de yok aq. Ama çarşamba günleri genelde çok mutlu olurum. çarşafa falan dolanırım.